اگر معاملاتی که در بازار ارز خارجی یا فارکس به وسیله بروکرها انجام می‌شود، طی شب باز بمانند، به آنها سواپ تعلق می‌گیرد. به این مفهوم، اعتبار بازپرداختی گفته می‌شود. در این مقاله به چرایی رخ‌دادن بازپرداخت و چگونگی سود بردن یا درک بدهی‌ها از آنها می‌پردازیم. همچنین ما نگاهی به مالیات مربوط به اعتبارهای بازپرداختی خواهیم داشت.
اعتبار بازپرداخت یا همان سواپ در حساب‌های غیر اسلامی به معامله‌گرهایی که در ساعت 5 بعدازظهر به ساعت استاندارد، معاملات باز دارند به صورت سود یا بدهی پرداخت می‌شود. معاملاتی که قبل از ساعت 5 بعدازظهر باز شده‌اند، در طول شب باز خواهند ماند، بنابراین نسبت به حجم معامله، به آنها سود اعتباری یا بدهی پرداخت می‌شود.
به نسبت ارز کشوری که معامله‌گر از آن خریداری کرده یا برای فروش گذاشته است، اعتبار یا بدهی به معامله‌گر تعلق می‌گیرد. تمام ارزها به صورت جفت معامله می‌شوند، یعنی ارز یک کشور همیشه وابسته به ارز کشور دیگری است، برای مثال EUR/USD. از این رو مبلغ اعتبار برای نگه‌داشتن جفت ارز یورو به دلار آمریکا در هر شب، به نسبت تفاوت نرخ بهره ارز هر کشور محاسبه می‌شود.
در اکثر مواقع، بروکرهای خُرد به صورت خودکار معاملات را بازپرداخت می‌کنند. بروکرهای خُرد این کار را برای جلوگیری از پرداخت ارز حقیقی به افراد طرف دیگر معامله از طرف معامله‌گرها انجام می‌دهند. 2 روز بعد از انجام معامله، معامله‌گر باید ارز حقیقی را به طرف دیگر قرارداد پرداخت کند. با بازپرداخت توسط بروکرها، معاملات می‌توانند بدون پرداخت هیچگونه ارزش اسمی معاملات ارزی، باز بمانند. اگر بازپرداخت انجام نمی‌شد، معامله‌گران ملزم به پرداخت ارزش اسمی ارز بودند. دلیل آن این است که بازار فارکس، محل شکل گرفتن قرارداد‌هایی است که در آن یک ارز در برابر ارز دیگری معامله می‌شود که باید طی 2 روز کاری تحویل داده شود.
سود بازپرداخت نسبت به ارزش کلی معامله و نه مارجین استفاده شده، پرداخت یا بدهی می‌شود. برای مثال، اگر معامله‌گر یک لات معامله باز یورو به دلار آمریکا داشته باشد، به او به نسبت 100،000 دلار سود به صورت اعتبار یا بدهی تعلق می‌گیرد (ارزش کامل یک لات)، نه به نسبت مارجینی که برای معامله صرف شده است.
همچنین خوب است به این نکته اشاره کنیم که بازپرداخت، حق‌الزحمه برای استفاده از لوریج نیست. در نظر گرفتن بازپرداخت یا سواپ به عنوان هزینه‌ی لوریجی که بروکر به معامله‌گر ارائه می‌دهد، اشتباهی معمول است؛ درحالی که چنین نمی‌باشد. محاسبه اعتبار یا بدهی وابسته به تفاوت بین نرخ بهره جفت ارزی‌ای که در معامله معامله بر روی آنها انجام شده است.
اعتبارات و بدهی‌های حساب معاملاتی
اعتبارات و بدهی‌ها، وابسته به جفت ارزی که معامله‌گر از آن خرید کرده و با توجه به کم یا زیاد بودن نرخ آن ارز، پرداخت می‌شوند. برای مثال، اگر یک معامله‌گر از جفت ارز دلار آمریکا به ین ژاپن خریداری کند به معنای اینکه دلار آمریکا بخرد و ین ژاپن را بفروشد، درحالی که نرخ بهره دلار آمریکا (2%) بیشتری از ین (0.5%) است، تفاوت نرخ بهره به معامله‌گر به عنوان اعتبار پرداخت می‌شود، که سالیانه در حدود 1.5% است (بدون لوریج). اگر معامله‌گر جفت ارز دلار آمریکا به ین ژاپن را بفروشد یعنی ین ژاپن بخرد و دلار آمریکا را بفروشد، تفاوت نرخ بهره بین دو کشور برای معامله‌گر تبدیل به بدهی می‌شود.
به بیان ساده‌تر، هر روزی که معامله‌گر ارز دارای نرخ بهره بیشتر را نگه دارد، سود آن به وی پرداخت می‌شود و هر روزی که ارز دارای نرخ سود کمتر را نگه‌دارد، به او بدهی تعلق می‌گیرد. نرخ بهره کشورها توسط تعدادی از فاکتور‌های اقتصادی مشخص می‌شوند و در طول زمان تغییر می‌کنند.
به دلیل بسته بودن اکثر بانک‌های دنیا در روزهای و شنبه و یک‌شنبه، سود این روزها در روز چهارشنبه اعمال می‌شود. این نکته به این معناست که اگر معامله‌ای در چهارشنبه باز شود و تا بعد از ساعت 5 بعدازظهر به ساعت استاندارد باز بماند، به آن معامله برای 2 روز بیشتر از حالت عادی اعتبار یا بدهی تعلق می‌گیرد.
بروکرها این محاسبات را به صورت خودکار برای معامله‌گرها انجام می‌دهند. این اتفاق ممکن است توسط یک بدهی یا اعتبار در حساب اعمال شود که معمولاً به عنوان سواپ (Rollover) یا گردش (Roll) نشان داده می‌شود.
سود حاصل از بازپرداخت
دریافت بازپرداخت یک جریان درآمد فرعی در کنار درآمدهای منظم سودهای سرمایه‌گذاری است. به همین خاطر، معاملات می‌توانند علاوه بر سود سرمایه‌گذاری از این راه نیز سوددهی داشته باشند. معامله‌گرهای روزانه که ارزهایی با نرخ بهره بیشتری را معامله می‌کنند، می‌توانند معاملات خود را برای زمان بیشتری باز نگه دارند تا سود حاصل از سواپ را نیز بدست آورند. همچنین، معامله‌گران نوسانی‌گیر و سرمایه‌گذاران می‌توانند معاملاتی طولانی مدت را فقط بر روی جفت ارزهای با نرخ سود بیشتر انجام دهند تا در طی زمان از سود حاصل از سواپ یا بازپرداخت نیز بهره‌مند شوند.
علاوه‌برآن، اگر معامله‌گری پیش‌بینی کند که یک جفت ارز در طول سال، نوسان کمی دارد یا در پایان سال به نرخ کنونی باز می‌گردد، می‌تواند از تفاوت نرخ سود جفت ارزها استفاده کند و سود خوبی را به دست آورد؛ البته اگر جفت ارزی با همان ارزش باقی بماند (با فرض اینکه تفاوت نرخ درآمد هم تغییری نکند). یک سرمایه‌گذار با درنظر گرفتن اینکه جفت ارز یورو به ین ژاپن سال را با ارزش کنونی خود به پایان می‌رساند، می‌تواند با استفاده از لوریج بازار فارکس، سود بسیار زیادی به دست آورد. سود 2% با توجه به تفاوت نرخ بهره، با لوریج 1:10 می‌تواند به نرخ بازگشتی 20% تبدیل شود. از سوی دیگر، سرمایه‌گذار می‌تواند فقط با نگه‌داشتن ارز دارای نرخ بهره کمتر به مدت یک‌سال، 2% (یا 20% و بیشتر در صورت استفاده از لوریج) متضرر شود.
ملاحظات مالیاتی
سود بازپرداخت مانند سودی است که به حساب بانکی تعلق می‌گیرد. از این‌رو، مالیات بازپرداخت به عنوان بهره‌ی درآمد محاسبه می‌شود و برای ملاحظات مالیاتی باید حساب آن از سود سرمایه جدا باشد. بروکرها سود به دست آمده و بدهی را به طور جداگانه، اعلام می‌کنند. (توضیحات بیشتر درباره اخبار فارکس )
جمع‌بندی و حرف آخر
بازپرداخت سودی است که نسبت به معاملات باز بعد از 5 بعد از ظهر به ساعت استاندارد در حساب معامله‌گر به عنوان اعتبار یا بدهی پرداخت می‌شود. بدهی یا سود بودن بازپرداخت بستگی به جفت ارزی معامله شده و تفاوت نرخ بهره جفت ارزها دارد. اگر معامله‌گر ارز دارای نرخ بهره بیشتر را داشته باشد، سود دریافت می‌کند و در غیر این صورت، بدهی به معامله تعلق می‌گیرد. بازپرداخت به صورت خودکار انجام می‌شود، بنابراین معامله‌گرتنها باید این سود را جدا از سودهای معاملاتی خود در نظر گرفته و مالیات بر آن را پرداخت کند. (که در گزارش‌های حساب نشان داده می‌شود). بازپرداخت نسبت به ارزش کامل معامله محاسبه می‌شود. بنابراین، ممکن است باعث افزایش سود، کاهش سود یا افزایش ضرر شود.
