انواع نمادهای معاملاتی فارکس
اغلب معامله‌گران تازه کاری که برای اولین بار با بازارهای مالی روبرو می‌شوند، درک درستی از مکانیزم قیمت‌گذاری نمادهای معاملاتی ندارند و این امر بر بازده‌ای آنها تاثیر منفی خواهد داشت. در نتیجه، انجام معاملات آنها و انتخاب هر نماد معاملاتی و درگیر کردن دارایی، به نوعی شرط‌بندی خواهد بود. همچنین، تصمیم‌گیری‌های منطقی برای اجرای هر معامله، جای خود را به تصمیمات احساسی داده که برای یک معامله‌گر تازه کار نتیجه‌ای جز زیان‌های مالی بزرگ به همراه نخواهد داشت.
یک نماد معاملاتی، دارایی است که می‌تواند موضوع اصلی یک معامله به شمار آید. برای مثال، یک جفت ارز، اوراق، کالاها، سهام‌ها و مشتقات هر کدام نوعی نماد معاملاتی هستند. در واقع، یک نماد معاملاتی وسیلهای برای انتقال ارز یا کالا با ارزشی از یک خریدار به یک فروشنده است.
جفت ارزهای فارکس
رایج‌ترین نماد معاملاتی آنلاین در دهه اخیر جفت ارزها هستند. جفت ارزها توسط غالب بروکرها ارائه شده و در بازار فارکس معامله می‌شوند. در واقع، تمامی معاملات فارکس شامل معاملات خرید یک ارز و فروش هم‌زمان یک ارز دیگر می‌باشد، با این حال هر جفت ارز یک نماد مستقل است که می‌توانید آن را خریده یا بفروشید. هنگامی که معامله‌گر بر روی یک جفت ارز معامله خرید را اجرا می‌کند، ارز پایه را می‌خرد (ارز اول در نماد) و ارز دوم را می‌فروشد و در معاملات فروش برعکس آن انجام می‌شود. قیمت خرید (اعلان قیمت یک جفت ارز) مقدار دارایی لازم برای خرید ارز پایه را منعکس می‌کند. به عنوان مثال، اگر نرخ قیمت جفت ارز EURUSD در 1.5 باشد و معامله‌گر آن را خریداری کند، بدین معنا است که وی برای هر 1.5 دلار آمریکا 1 یورو دریافت کرده است.
جفت ارزهای دلار
همه جفت ارزها بر اساس میزان نقدینگی، به دسته‌هایی تقسیم می‌شوند. نقدشونده‌ترین جفت ارزها به اصطلاح “جفت‌های دلار” نامیده می‌شوند که شامل دلار آمریکا هستند. مانند EURUSD، USDJPY، GBPUSD و غیره. نقدینگی بالای این نمادهای مالی دلیل اصلی نوسانات زیاد آنها است که معامله‌گران شخصی برای سوددهی به آن وابسته هستند. به این جفت ارزها به اصطلاح ماژور یا جفت ارزهای ماژور گفته می‌شود.
جفت ارزهای متقاطع
دسته بزرگ بعدی نرخ‌های متقاطع هستند که شامل جفت ارزهایی بدون دلار آمریکا می‌شوند. قیمت‌گذاری این جفت‌ها بر اساس ارز سوم (دلار آمریکا) انجام می‌شود. بر این اساس که با توجه به قیمت هر یک از ارزهای یک جفت ارز در برابر دلار آمریکا ارزش گذاری می‌شوند. برای درک بهتر، به مثال زیر در مورد جفت متقاطع EURJPY توجه بفرمایید:
EUR/JPY = EUR/USD * USD/JPY
فرض کنید نرخ فعلی EURUSD 1.3600 است و نرخ فعلی USD/JPY 100.00 است. نرخ EURJPY در این حالت 1.3600 * 100.00 = 136.00 خواهد بود. نرخ متقابل سایر جفت ارزها که حاوی دلار آمریکا نیستند نیز به همین روش محاسبه می‌شود.
قاعدتاً ، کم بودن حجم معاملات مستقیم بین جفت ارزهایی که شامل دلار آمریکا نیستند در مقایسه با حجم جفت ارزهای دلار، نیاز به استفاده از نرخ‌های متقاطع برای ارزها را به وجود می‌آورد. حجم معاملات مستقیم EURJPY به طور قابل توجه‌ای پایینتر از حجم معاملات جفت ارز اصلی EURUSD و USDJPY است، بنابراین EURJPY به عنوان جفت متقاطع طبقه بندی می‌شود.
معاملات در بازار فارکس غیرمتمرکز است. تضاد منافع این دو (بروکر و معامله‌گر) زمانی ایجاد می‌شود که بروکرها بدون ارتباط با سیستم بین بانکی، معاملات معامله‌گران را انجام دهد. در این حالت، خود به عنوان طرف مقابل معاملات عمل می‌کند، یعنی اگر یک معامله‌گر بخواهد یک جفت ارز را خریداری کند و معامله‌گر دیگری در کار نباشد، بروکر مجبور است خود آن را به وی بفروشد. در نتیجه سودی دریافت نمی‌کند، بلکه ممکن است متضرر شود.
اما بروکر آمارکتس به‌صورت مستقیم به سیستم بین بانکی و نقدشوندگی متصل است.
برخی معامله‌گران، نمادهای بورس اوراق بهادار مانند سهام را ترجیح می‌دهند. اجرای معاملات سهام در بازار اوراق بهادار انجام می‌شود و محل واقعی معاملات آنها بین فروشندگان و خریداران بورس کالا است. معاملات توسط مقامات ملی نظارت و تنظیم می‌گردد، مهمترین مزیت بازار سهام در مقایسه با بازارهای غیرمتمرکز، امکان مقابله قانونی با اقدامات ناعادلانه فعالان بازار است.
یکی دیگر از مزایای آن، که مزیت کمی هم نیست، قابل پیش‌بینی‌تر بودن تغییرات قیمت است، به این دلیل که ارزش سهام توسط تعداد کمتری از شرکت کنندگان بازار تعیین می‌گردد. همچنین، اندیکاتورهای یک شرکت خاص که سهام آن توسط معامله‌گران اداره می‌شود متناسب با همان سهام است، یعنی قیمت‌گذاری یک سهم طبق یک الگوریتم قابل درک‌تر با تعداد محدودی از متغیرهای تأثیرگذار ارائه می‌شود. از سوی دیگر، در حالی‌که ارزش ارزها تحت تأثیر متغییرهای زیادی مانند اقدامات بانک‌های مرکزی تا بلایای طبیعی هستند، قیمت سهام شرکت‌های خاص تحت تأثیر عوامل بسیار کوچکتر و معمولاً تعداد مشخصی از عوامل قرار می‌گیرد.
با این وجود، معاملات سهام نیاز به آموزش دقیق‌تر و کامل‌تری از معامله‌گری فارکس دارد، زیرا در ابتدا به تحلیل فاندامنتال نیاز است و پس از آن برای نوسان‌گیری و سودهای کوتاه مدت از تحلیل تکنیکال استفاده می‌شود. معاملات بورس بلند مدت است، زیرا لوریجی که توسط بروکرها در بورس کالا ارائه می‌شود ده برابر کمتر از لوریج بروکرهای فارکس است. بنابراین، معامله‌گر برای کسب سود سالیانه مورد نظر خود نیازمند دارایی اولیه بیشتری است.
CFD
گزینه جایگزین و مقرون به صرفه تری برای معاملات گران سهام وجود دارد که اصطلاحا “قراردادهای اختلافی” یا CFD نامیده می‌شود. CFD در سال‌های اخیر به نمادی بسیار محبوب برای معاملات بدل شده است. بروکرهای CFD این نماد مالی را بیش از پیش به مشتریان خود ارائه می‌دهند. یک معامله‌گر CFD تلاش می‌کند تا جهت روند قیمت قرارداد هر نماد را پیش‌بینی کرده و از اختلاف قیمت بین ارزش فعلی و آینده کسب سود کند. در حقیقت، معامله‌گر هزینه‌های بالای اداری و سایر هزینه‌های مرتبط با خرید سهام را کنار می‌زند. اما در این حالت او تمام مزایای ممکن که برای خریداران سهام وجود دارد (سود سهام ، حق رای و غیره) را نیز از دست خواهد داد.
مهمترین مزیت CFD ها، استفاده از لوریج است و در نتیجه آن معامله‌گر به دارایی اولیه کمتری نیاز خواهد داشت. از سوی دیگر، این بازار نیز غیرمتمرکز است و مشکلات این گونه بازارها را با خود به همراه دارد.
در بروکر آمارکتس می‌توانید به‌راحتی CFD ها را معامله کنید.
اوراق قرضه
اوراق قرضه، گواهی‌نامه صادر شده در قالب ضمانت‌نامه‌ای است که نشان می‌دهد که شخص، مالکیت تعداد معینی از سهام یک شرکت خارجی را خریداری کرده است. معروف‌ترین و محبوب‌ترین اوراق قرضه، اوراق قرضه آمریکا (ADR) و اوراق قرضه جهانی (GDR) است که در بازارهای اروپایی معامله می‌شوند. استفاده از اوراق قرضه به شما امکان می‌دهد تا کمیسیون‌های پرداختی مرتبط با خریداری اوراق بهادار خارجی را کاهش دهید.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری
واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری از نظر حجم معاملات در بورس‌ها پس از سهام و اوراق بهادار رتبه سوم را در اختیار دارند. یک واحد یک سند ضمانت ثبت شده است که حق سرمایه‌گذار برای دریافت مبلغ مشخصی از صندوق را با توجه به ارزش فعلی آن تأیید می‌کند. مزیتهای اصلی این نماد سرمایه‌گذاری، در دسترس بودن آن برای سرمایه‌گذاران خصوصی، سودآوری بالاتر از 50 تا 60 درصد در سال و تنظیم و نظارت دقیق توسط دولت است. ایراد اصلی آن نیز ریسک‌های سرمایه‌گذاری بالاتر در مقایسه با اوراق بهادار با درآمد ثابت و سایر نمادهای سرمایه‌گذاری با ضمانت‌نامه‌های دولتی است.
مشتقات
نمادهای معاملاتی که در بالا مورد بحث قرار گرفت، گروه نمادهای پایه به شمار می‌آیند (به جز اوراق قرضه که در طبقه‌بندی دیگری قرار می‌گیرد). گروه بزرگ دیگری از نمادهای معاملاتی وجود دارد که مشتقات یا نمادهای معاملاتی مشتقات خوانده می‌شوند. طبق تعاریف موجود، مشتق ضمانت‌نامه‌ای است که ارزش آن به ارزش یک یا چند دارایی بستگی دارد. رایج‌ترین دارایی‌های پایه برای مشتقات عبارتند از سهام، اوراق قرضه، کالاها، ارزها، نرخ بهره و شاخص‌های بازار.
مشتقات معمول شامل قراردادهای آتی، آپشن‌ها و سواپ‌ها هستند. با وجود این واقعیت که هدف اصلی به وجود آمدن مشتقات، پوشش ریسک احتمالی دارایی (به عنوان مثال ارز) است، معامله‌گران بطور فعال از آنها برای انجام معاملات خود استفاده می‌کنند.
قراردادهای آتی
قرارداد آتی یک نماد مالی مشتقه است که توسط طرفین (فروشنده و خریدار) برای تثبیت مقدار مشخصی از دارایی پایه در یک زمان تعیین شده در آینده (زمان تحویل) استفاده می‌شود. کمیت و کیفیت دارایی پایه در زمان انعقاد قرارداد در مشخصات آن و توسط طرفین توافق می‌گردد. قرارداد آتی در پایان تاریخ اعتبار آن (زمان تحویل) اجرا می‌شود، در نتیجه‌ی آن فروشنده آتی، دارایی پایه را به خریدار تحویل داده یا تفاوت قیمت قرارداد با قیمت فعلی بازار را پرداخت می‌کند. در حقیقت، در هنگام خرید یک قرارداد آتی در یک قیمت خاص، معامله‌گر بر افزایش قیمت یک دارایی پایه در طی زمان مشخص شرط‌بندی می‌کند. اگر در زمان سررسید قرارداد قیمت افزایش داشته باشد، معامله‌گر سود خواهد برد و بالعکس. قراردادهای آتی در بورس کالا معامله می‌شوند.
قراردادهای پیش‌رو
قراردادهای پیش‌رو با معاملات آتی متفاوت هستند، زیرا استاندارد نشده بوده و یک نماد معاملاتی غیرمتمرکز هستند. در نتیجه در طی اجرای قرارداد پیش‌رو، تنها تحویل واقعی کالا صورت می‌گیرد. پیش‌روها معمولاً توسط تشکلات اقتصادی و به منظور پوشش ریسک نوسانات قیمت در تولید کالا استفاده می‌شوند.
نتیجه‌گیری
سهام در بازار فارکس، مطلوب‌ترین نماد معاملاتی برای معامله‌گران تازه کار با سرمایه کافی است. روند تبدیل شدن به یک معامله‌گر حرفه‌ای، مدت زمان نسبتاً زیادی را می‌طلبد. در طی این روند، معامله‌گر باید تمامی ویژگی‌های بازارهای مالی و ابزارهای لازم از جمله تحلیل بنیادی، اصول مدیریت سرمایه، مدیریت ریسک و غیره را بیاموزد. وظیفه اصلی یک معامله‌گر تازه کار کسب سود نیست بلکه باقی ماندن در بازار است.
