آمار و اعدادی از بازار فارکس که شما را شگفت زده خواهد کرد 

اکثر معامله گرانی که در فارکس معامله می کنند کمتر از 45 سال سن دارند و نمی توانند توافقنامه برتون وودز را که پس از جنگ جهانی دوم برای بازسازی اقتصاد تنظیم شده بود به خاطر بسپارند.
بر همین اساس، هر کشوری که عضو این توافقنامه باشد باید سیاست پولی خود را با توجه به واحد پولی آمریکا که وابسته به قیمت طلا است و به عنوان استاندارد طلا شناخته می شود، تعیین کند.
در دوره نیکسون، به دلیل عرضه ناکافی طلا برای تأمین دلارهای در گردش، ارزش دلار کاهش پیدا کرد. 

در سال 1971، وابستگی طلا و دلار قطع شد و همین امر موجب فروپاشی سیستم مذکور شد، به این ترتیب، به کشورها اجازه داده شد که ساز و کار مناسبی را برای تبادلات ارزی خود انتخاب کنند و یا به ارز خود اجازه دهند تا آزادانه به صورت شناور باقی بماند.
از طرفی دیگر نیروهای بازار شروع به تعیین ارزش یک ارز نسبت به ارزهای کشور دیگر کردند و باعث شدند تا معاملات مدرن فارکس متولد شوند. 

در ابتدا، این زمین بازی به صورت انحصاری در اختیار بازیکنان محدود بوده است. تنها نهادهایی که به معاملات فارکس دسترسی داشته اند، بانک ها، مراکز سرمایه گذاری و دولت بودند.
در آن دوران، حداقل موجودی لازم برای سرمایه گذاری 40-60 میلیون دلار بوده است.
تا دهه نود شرایط به گونه ای  بود که یک معامله گر مانند شما نمی توانست از سقف معاملاتی بیش از 1000 دلار عبور کند.
باید گفت که حتی در سال 2020 نیز، سهم معامله گران خرد در بازار فارکس تنها 5.5% بوده است این در حالی است که شرکت های چند ملیتی و صندوق های تامینی بقیه میزان سهم معاملات را از آن خود کرده اند. 

پیشرفت فناوری نقش مهمی در ورود معامله گران به بازی داشت. ظهور اینترنت و جهش ارتباطات باعث تسریع تبادل اطلاعات شد.
پلتفرم های فارکس در سال 1996 ظهور کردند و توانستند معاملات را بین معامله گران و بروکرها تسریع کنند.

نرم افزار Meta Trader 4 (یا MT4) در سال 2005 و MT5 را در سال 2010 برای راحتی انجام معاملات به بازار عرضه شدند و همچنان بعد از گذشت یک دهه توسط 54% از معامله گران خرد استفاده می شود.
در این میان باید گفت که گوشی های هوشمند نقش مهمی در معاملات امروز بازی می کنند به گونه ای که 35% از معامله گران بروکرهای مورد نظر خود را در گوشی های موبایل جستجو می کنند.

صحبت هایی درباره بازار

بازار فارکس تنها بازار مالی است که به صورت شبانه روزی کار می کند. اکثر بازارهای بزرگ جهانی یک دیگر را همپوشانی می کنند به گونه ای که با بسته شدن یکی در بخشی از جهان ، دیگری در جای دیگر باز می شود و همین امر باعث شده است که این بازارها 24 ساعت در شبانه روز در دسترس معامله گران قرار بگیرند.
از جمله شهرهایی که بیشترین حجم معاملات در آنها انجام می شود عبارت اند از: لندن ، نیویورک ، سیدنی و توکیو.

همپوشانی بازارهای لندن و نیویورک شلوغ ترین زمان های معاملاتی را رقم می زند به گونه ای که در بازه زمانی 4 ساعته ارزش معاملات انجام شده برابر با 6.6 تریلیون دلار خواهد شد.
این میزان در مقایسه با بازار معاملات اوراق بهادار نیویورک 53 برابر بیشتر است. توجه داشته باشید که این رقم نسبت به میزان اعلام شده  توسط بانک تسویه حساب های بین المللی (BIS) در سال 2016 ، به طور قابل توجهی بیشتر است.

ارزش کل بازار فارکس برابر با 1.934 کوادریلیون دلار در سال 2016 اعلام شد که هم اکنون این میزان برابر با 2.409 کوادرلیون دلار است. این مقدار 12 برابر بازارهای فیوچرز و 27 برابر بزرگتر از بازار سهام است.

ارزها و جفت ارزها

170 ارز در بازار فارکس معامله می شود. این ارزها به دو دسته اصلی و سمی یا نامتعارف طبقه بندی می شوند. ارزهای نامتعارف جزو 7 ارز برتر به حساب نمی آیند اما همچنان ارزشمند هستند.
این ارزها (هند، مکزیک، روسیه، پاکستان، عربستان، چین و برزیل) 24.5% از کل تراکنش ها را تشکیل می دهند. 

ارزهای اصلی بسیار بیشتر معامله می شوند و شامل دلار، یورو، ین ژاپن، پوند انگلیس، دلار استرالیا ، دلار کانادا و فرانک سوییس هستند.
دو ارز آخر، 5% از حجم معاملات را تشکیل می دهند و به همین ترتیب دلار استرالیا 6.8%، پوند 12.8% و ین ژاپن با میزانی برابر با 16.8% در جایگاه سوم قرار گرفته است.
در این میان یورو با اختصاص 32.3% از حجم معاملات به خود، مدال نقره را دارد و در نهایت دلار آمریکا در جایگاه اول قرار می گیرد. دلار، تنها ارزی است که در بخش پایه جفت ارزهای اصلی قرار می گیرد و توانسته است 88.3% از حجم معاملات را به خود اختصاص دهد.

با توجه به ارزهای درگیر در معاملات ، سه نوع جفت ارز وجود دارد. جفت های اصلی بر پایه دلار هستند و  67.4٪ از معاملات روزانه بازار فارکس را تشکیل می دهد.
جفت ارزهای پرکاربرد دیگر شامل دو ارز اصلی به جز دلار هستند (برای مثال GBP/EUR و AUD/JPY).

جفت های نامتعارف یا سمی شامل یک ارز اصلی و یک ارز نامتعارف مانند ارز اقتصاد های در حال توسعه چین و برزیل هستند.

هفت جفت ارز باشکوه

مهم ترین جفت ارزها شامل 7 مورد زیر است:

EUR/USD, USD/JPY,  GBP/USD, AUD/USD, USD/CAD, USD/CNY, USD/CHF 

بسیاری از معامله گران آنها را با نام مستعار می شناسند.
جفت ارز EUR/USD با نام فیبر(fiber) توانست 24% از حجم معاملات را در سال 2019 به خود اختصاص دهد و تبدیل به جفت ارز درجه یک معاملاتی شود.
جفت ارز USD/JPY یا نینجا در سال 2016 حدود 17.8٪ از حجم معاملات فارکس را به خود اختصاص داده بود این در حالی است که این میزان در سال 2019 به 13.2٪ رسید اما این جفت همچنان توانسته است  در جایگاه دوم قرار بگیرد.
مقام سوم مخصوص جفت GBP/USD با نام مستعار کابل (Cable) است که سه سال با ثبات بوده و 9.6٪ از حجم معاملات را در سال 2019 به خود اختصاص داده است.
چهارمین جفت ارز Aussie یا AUD/USD است که تقریباً از سال 2016 ثابت شده است و 5.4٪ از حجم کل معاملات را به خود اختصاص داده است.

USD / CAD  نیز که به عنوان Loonie شناخته می شود، پنجمین جفت ارز این رده بندی است  و 4.4٪ از حجم معاملات را در سال 2019 تشکیل داده است.
دلار آمریکا و رنمینبی چین که جفت USD / CNY را ایجاد کرده اند،طی مدت سه سال 0.3٪ افزایش پیدا کرد و 4.1٪ از حجم معاملات فارکس را در سال 2019 به خود اختصاص داد.
جفت USD / CHF با نام مستعار Swissy با اختصاص حجم 3.6٪ در معاملات روزانه فارکس در سال 2019 در مکان آخر قرار دارد.

جمعیت آماری

بیشتر معامله گران فارکس مردان سی الی چهل ساله هستند. 43.5٪ از معامله گران در رده سنی 25 تا 34 سال قرار دارند ، 41.5٪ از آنها در بازه 35-44 سال و 15٪ از آنها بیش از 45 سال سن دارند.
درصد زیادی از معامله گران را جوانان تشکیل میدهند. این افراد از کودکی با اینترنت، کامپیوتر، تبلت و گوشی های هوشمند آشنا شده اند و می توانند نوآوری های خوبی را در معاملات خود به کار ببرند.

زنان یک دهم کل بازرگانان را تشکیل می دهند ( به طور دقیق 10.9٪). هنوز هم ، آنها 1.8٪ بهتر از مردان عمل می کنند ، زیرا زنان معمولاً رفتارهای ریسک پذیر کمتری در معاملات دارند و ترجیح می دهند که در بازه های زمانی بلند مدت سود خود را بدست آورند.
جالب است بدانید که تنها 15% از معامله گران می توانند سود کسب کنند بنابراین، 80% از آنها در یک سال اول یا دوم از این بازار کناره گیری می کنند. تنها، 1% از معامله گران می توانند به صورت پیوسته و در تمام فصول درآمد داشته باشند.

7% از معامله گران بیش از 10 سال در بازار معاملات فعالیت می کنند و 23% از آنها 4 تا 9 سال فعال هستند. این تقسیم بندی باعث شده است تا معامله گران تازه وارد جمعیت قابل توجهی را تشکیل دهند. 31% از معامله گران در اولین سال معاملاتی خود هستند و 39% از آنها به مدت 1 تا 3 سال معامله می کنند.
حدود 45% از معامله گران روزانه 2 ساعت معامله می کنند و 41% از آنها 2 تا 6 ساعت در روز را به این امر اختصاص می دهند و تنها 35% از معامله گران 4 تا 8 ساعت در روز معامله می کنند. 41% از آنها، 9 تا 20 معامله انجام می دهند که 16 تای آنها دربازه یک ماه سود آور خواهند بود. 14% از افراد هر ماه 30 معامله انجام می دهند. 

اکثر معامله گران بیش از 50% از کتاب ها، دوره های آنلاین و آزمایش استراتژی ها برای کسب مهارت در بازار معاملات استفاده می کنند.
معمولاً آنها وقت خود را برای کسب اطلاعات و خود آموزی با تماشای ویدیوهای مربوط به معاملات و یافتن مشاوره در رسانه های اجتماعی و انجمن ها صرف می کنند.