در این مقاله به معرفی اجمالی صندوق های سرمایه گذاری مشترک و دلیل سرمایه گذاری با آنها، ریسک های موجود، نحوه عملکرد و جایگزین آنها می پردازیم.
وارن بافت هر سال نامه ای به سرمایه گذاران در برکشایر هاتاوی می نویسد.
او در نوشته هایش ،درباره پرتفولیو و درس هایی که در این صنعت آموخته است، صحبت می کند و با دیگران به اشتراک می گذارد.
او در نامه سال 2017 خود اینگونه نوشت: اگر بخواهیم مجسمه ای را به احترام کسی که بیشترین میزان سرمایه گذاری را در آمریکا انجام داده است بنا کنیم، بی شک این گزینه، جک بوگل است.
او با سرمایه گذاری به ارزش 5.1 میلیارد دلار، ونگارد را تأسیس کرده است. او دومین مدیر مالی بزرگ جهان بعد از Blackrock با سرمایه ای بیش از 6.6 میلیارد دلار است.
جالب است بدانید که سرمایه لاری فینک، بنیانگذار Blackrock بیش از یک میلیون دلار است در حالی که سرمایه استیو شوارتزمن، بنیانگذار Blackstone بیش از 12 میلیارد دلار است. دارایی بلک استون 430 میلیارد دلار است. در مقابل ، ثروت خالص جک بوگل 80 میلیون دلار است.
دلیل کمتر بودن ثروت بوگل نسبت به سایر مدیران مالی، نوع صنعتی است که او برای سرمایه گذاری انتخاب کرده است. در دهه 70، او صندوق سرمایه گذاری مشترک را تأسیس کرد و به جای پرداخت هزینه های اداری و هزینه های در نظر گرفته شده از سوی مدیر صندوق، مدلی را طراحی کرد که براساس آن معامله گران هزینه های کمتری را متحمل شوند.
صندوق سرمایه گذاری مشترک یک وسیله سرمایه گذاری است که از وجوه سرمایه گذاران تشکیل شده است و در اختیار یک مدیر مالی حرفه ای قرار می گیرد.
بعد از آن ، مدیر در دارایی های مختلفی که برای صندوق در نظر گرفته می شود سرمایه گذاری می کند.
مدیر می تواند بر روی دارایی های مختلفی سرمایه گذاری کند اما با این حال، همیشه باید در کلاس دارایی های تعیین شده توسط قرارداد صندوق سرمایه گذاری این کار را انجام دهد.
برخی از این دارایی ها عبارتند از:
- سهام ها: سهم های لیست شده در شرکت های عام. سود حاصل از آنها در اثر افزایش قیمت سهام و مشتقات وابسته به شرکت حاصل می شود.
- اوراق قرضه: این اوراق توسط دولت ، نهادهای دولتی ، شهرداری ها و شرکت ها فهرست می شوند. صندوق های سرمایه گذاری مشترک می توانند این پول را قرض دهند و تا زمان سررسید آن نگه دارند. آنها همچنین می توانند اوراق قرضه را با سود در بازار آزاد خرید و فروش کنند. نمونه هایی از این وجوه عبارتند از: اوراق قرضه با پشتوانه رهنی ، شاخص سهام ادمیرال و شاخص سهام خزانه داری ادمیرال.
- ارزها: تعدادی از تأمین کنندگان صندوق های سرمایه گذاری مشترک، آنها را بر پایه ارزها تشکیل می دهند. نمونه ای از این صندوق ها، صندوق سرمایه گذاری ارزی بازارهای نوظهور PIMCO است.
- بازارهای پولی: اینها وجوهی هستند که برای سرمایه گذاری در ابزارهای کوتاه مدت که عمدتا اسناد خزانه و اوراق تجاری هستند ایجاد شده اند. نمونه های آن بازار پولی وابسته به شهرداری کالیفرنیا و پنسیلوانیا است.
- صندوق های ETF: این ها، صندوق های سرمایه گذاری مشترکی هستند که در وجوه قابل معامله در بورس سرمایه گذاری می کنند.
انواع صندوق های سرمایه گذاری مشترک
هشت نوع اصلی صندوق سرمایه گذاری مشترک وجود دارد:
سهام داخلی
صندوق های مشترکی هستند که عمدتاً در سهام یک کشور معین سرمایه گذاری می کنند. این سهام ها به دسته های دیگری تقسیم می شوند که عبارتند از:
- ارزش بزرگ
- ترکیب بزرگ
- رشد بزرگ
- ارزش متوسط
- ترکیب سرمایه متوسط
- رشد ترکیبی متوسط
- ارزش سرمایه کوچک و ترکیب سرمایه کم.
به عنوان مثال ، شاخص رشد بزرگ در درجه اول در شرکت های بزرگ مانند مایکروسافت و اپل که شاهد افزایش نرخ رشد هستند، سرمایه گذاری می کند.
از سوی دیگر ، سهام با سرمایه کوچک در شرکت های کوچک سرمایه گذاری می کنند که ارزش بازار آنها کمتر از 1 میلیارد دلار است.
سهام های بین المللی
صندوق مشترک در سهام بین المللی سرمایه گذاری می کند.
به عنوان مثال ، صندوق سرمایه گذاری مشترک آمریکای لاتین در شرکت های عمومی آمریکای لاتین سرمایه گذاری می کند در حالی که صندوق اروپا در شرکت های اروپایی سرمایه گذاری می کند.
رایج ترین انواع صندوق های بین المللی صندوق های آمریکای شمالی، بازارهای نوظهور، ژاپن، منطقه اقیانوسیه و سهام جهانی است.
سهام های تخصصی
اینها صندوق های سرمایه گذاری مشترکی هستند که در سهامی یک صنعت خاص، سرمایه گذاری می کنند. هدف این صندوق ها، دسترسی به این صنایع از طریق سهام آنها است.
به عنوان مثال، اگر می خواهید در بازار نفت خام حضور داشته باشید، می توانید در صندوق های مشترک نفت خام مانند صندوق انرژی ونگارد سرمایه گذاری کنید.
به طور مشابه، اگر می خواهید در بازار طلا حضور داشته باشید، می توانید در صندوق های سرمایه گذاری مشترک شرکت های معدن طلا سرمایه گذاری کنید.
سایر این بخشها عبارتند از:
- مالی
- فناوری
- ارتباطات
- املاک
- بهداشت
- آب و برق و منابع طبیعی.
اوراق قرضه تخصصی
اوراق قرضه به بخش هایی تقسیم می شوند که می توانید در آنها سرمایه گذاری کنید که عبارت اند از:
- اوراق با بازده بالا
- اوراق قرضه چند بخشی
- اوراق قرضه بین المللی
- اوراق قرضه بازارهای نوظهور.
صندوق های ترکیبی
این اوراق ، وجوهی را به سهام و اوراق قرضه در نسبت های انتخاب شده توسط مدیر مالی اختصاص می دهند که متداول ترین این نسبت ها تخصیص 60 درصدی این اوراق به سهام و 40 درصد باقی مانده به اوراق است.
البته باید گفت که مدیران مختلف، نسبت های متفاوتی را در این زمینه در نظر می گیرند.
اوراق قرضه وابسته به شهرداری
این اوراق قرضه توسط شهرداری ها منتشر می شود و دارای انواع مختلفی هستند، شامل :
- اوراق قرضه ملی بلند مدت Muni
- اوراق قرضه با بازده بالا Muni
- کوتاه مدت Muni
- Muni تک
اوراق قرضه دولتی
این اوراق با سرمایه گذاری در اوراق قرضه دولتی ایجاد شده اند.
اوراق قرضه دولتی، به دلیل سخت گیری های دولت، نسبت به اوراق قرضه شرکتی امنیت بیشتری دارند.
به عنوان مثال، اگر ایالات متحده نتواند تعهدات خود را پرداخت کند، می تواند تصمیم به افزایش مالیات بگیرد و همچنین، با چاپ دلار تعهدات خود را جبران کند که به ایجاد تورم بیشتر منجر می شود.
چرا سرمایه گذاری در صندوق های مشترک؟
با وجود این همه دارایی های متنوع ، چرا باید صندوق های سرمایه گذاری مشترک را انتخاب کنید؟
- پورتفولیو متنوع: صندوق سرمایه گذاری مشترک به شما امکان می دهد تا در پورتفولیو اوراق بهادار ذکر شده در بالا سرمایه گذاری کنید.
این تنوع به شما کمک می کند تا خطرات ناشی از سرمایه گذاری در یک سهام انفرادی را کاهش دهید. - هزینه کم: اگر هزینه ها برای شما مهم است باید بگوییم که صندوق های سرمایه گذاری ارزان تر از سایر انواع سرمایه گذاری است به این دلیل که هزینه ای که پرداخت می کنید تنها به دولت اختصاص پیدا می کند.
علاوه بر این ، بسیاری از صندوق های سرمایه گذاری مشترک در صندوق های خود سرمایه گذاری می کنند.
این موضوع، برخلاف صندوق های هج و پوشش ریسک است که 2٪ هزینه اداری و 20٪ به عنوان هزینه های در نظر گرفته شده از سوی مدیر صندوق از شما دریافت می کنند.
توجه داشته باشید که همین موضوع، مانع از ثروتمند شدن بوگل شده است.
- مدیریت حرفه ای: صندوق های مشترک توسط مدیران حرفه ای مدیریت می شود.
برای اکثر شرکت ها ، تجربه و تخصص مدیر صندوق بسیار مهم است.
بنابراین ، اگر تجربه سرمایه گذاری ندارید ، صندوق سرمایه گذاری مشترک به شما کمک می کند تا در بازار شرکت کنید. - محصولات متنوع: همانطور که در بالا نشان داده شد ، صندوق های سرمایه گذاری انواع مختلفی دارند که می توانید با توجه به سلیقه خود یکی از آنها را انتخاب کنید.
- دسترسی به بازارهای بین المللی: اگر می خواهید به بازارهای بین المللی دسترسی پیدا کنید ، صندوق های سرمایه گذاری بین المللی به شما این امکان را می دهد.
چه کسی بهتر است در صندوق های سرمایه گذاری مشترک سرمایه گذاری کند؟
از آنجا که صندوق های سرمایه گذاری مشترک شامل محصولات متفاوتی هستند ، در داشتن بالاترین میزان بازده، شناخته شده نیستند.
برای مثال، در سال 2017 ، شاخص S&P 500 سود سرمایه گذاران خود را به 27% رساند.
در همان سال، میزان بازده متوسط صندوق مشترک مربوط به آن برابر با 17% شد.
باید گفت که در 20 سال گذشته، بازده این صندوق ها برابر با 4.6% بوده است که میزان آن کمتر از بازده 8 درصدی S&P 500 بوده است.
به شما پیشنهاد می دهیم که به دلایل زیر در این صندوق ها سرمایه گذاری کنید:
- بازنشستگی: صندوق های سرمایه گذاری مشترک به دلیل کم بودن بازده آنها در کوتاه مدت برای حساب بازنشستگی شما ایده آل است .
- دسترسی به بازارهای بین المللی: با استفاده از صندوق های بین المللی می توانید سرمایه گذاری خود را به خارج از مرزها گسترش دهید. استفاده از این استراتژی، ریسک کمتری نسبت به سرمایه گذاری شما به صورت انفرادی دارند.
- نداشتن تجربه: اگر هیچ تجربه ای در بازار ندارید بهتر است در این صندوق ها سرمایه گذاری کنید زیرا این صندوق ها، توسط مدیران حرفه ای اداره می شوند.
ریسک صندوق های سرمایه گذاری مشترک
هیچ سرمایه گذاری بدون ریسک نیست. صندوق های سرمایه گذاری نیز دارای خطرات متعددی هستند که عبارتند از:
- ریسک کشور: این نوع ریسک زمانی به وجود می آید که شما در صندوقی که براساس اوراق بهادار کشور سرمایه گذاری شده است، شرکت می کنید.
- ریسک اعتباری: اگر یک ناشر از اوراق بهادار ورشکست شود ، اوراق شما بی ارزش می شود.
یک مثال خوب در این مورد Sears است که اخیراً اعلام ورشکستگی کرده است. - ریسک ارز: براساس این ریسک، ارزش ارز یک کشور کاهش پیدا می کند، چنین موضوعی هم بر اوراق قرضه و هم بر ارزش سهام تأثیر می گذارد.
نمونه ای از این اتفاق در ونزوئلا رخ داد که واحد پول آن در آگوست 2018، 95% ارزش خود را از دست داد. - ریسک نرخ بهره: این مشکل بیشتر در اوراق بهادار با درآمد ثابت است. در این شرایط ، ارزش اوراق بهادار دارایی های ثابت با افزایش نرخ بهره کاهش می یابد.
- ریسک نقدینگی: در این نوع ریسک، هیچ شرکت کننده ای در بازار برای خرید اوراق بهادار نگهداری نشده وجود ندارد.
- ریسک بازار: این ریسک زمانی اتفاق می افتد که بازار اوراق بهادار در بازار نزولی قرار دارد.
جایگزین صندوق های سرمایه گذاری مشترک
از آنجا که صندوق های سرمایه گذاری معمولاً برای سرمایه گذاری های بلند مدت ایده آل هستند اما به شما پیشنهاد می دهیم که به اوراق بهادار قابل سرمایه گذاری در کوتاه مدت نیز توجه کنید. یکی از راه های استفاده از این موقعیت، خرید و فروش اوراق بهادار مالی مانند ارز ، سهام ، کالاها و شاخص ها در کوتاه مدت است.
مزیت این امر این است که می توانید با خرید دارایی های صعودی و فروش دارایی های نزولی از سود سرمایه گذاری خود بهره مند شوید. توجه داشته باشید که نمی توانید این صندوق ها را در کوتاه مدت به فروش برسانید.
در صورت استفاده از لوریج می توانید با استفاده از سرمایه کم، معاملاتی با ارزش بیش از موجودی خود انجام دهید. با ترکیب معاملات کوتاه مدت با صندوق های سرمایه گذاری بلند مدت می توانید یک پورتفولیو متنوع و سالم داشته باشید و به این ترتیب شرایط مالی خود را بهبود بخشید.