شعار معروف، افتخارات و مبارزه‌طلبی صنعت کریپتو به تاریخ پیوسته است زیرا بازار کریپتوکارنسی طی سالهای اخیر دست‌خوش تغییرات بزرگی شده است. سال 2018 پایان دوره صنعت کریپتو به نظر می‌آید و همانند Airdrops، ICOsو استخراج نفس‌های آخر خود را می‌کشد و هم‌چون ابزار دور‌افتاده‌ای در گذشته باقی خواهد ماند.
بیشترین رونق ICO در سال 2017 بود که موجب شکوفایی تعداد عظیمی از پروژه‌ها، نوآوری‌های نوید‌بخش، تمرکز‌زدایی و انقلابی در صنایع و بسیاری موارد دیگر شد. زیرا استراتژی‌های بازاریابی، استادانه سعی در جذب انبوه سرمایه‌گذارانی کردند که به دنبال سودهای کلان یک شبه بودند.
البته، یکی از محبوب ترین ابزارهای مورد استفاده در طی رونق ICO در سالهای 2017 و 2018، Airdrop بود. Airdrop یک ابزار جدید و نوآورانه نبود، بلکه یک تکنیک بازاریابی نامیده می شد که پاداش محور بوده‌است. این مفهوم بسیار ساده است، بدین شکل که در پروژه های ICO به کسانی‌که مایل به همکاری در یک سری از امور بودند، ارائه تعدادی از رمزها و نشانه‌های را پیشنهاد می‌دادند. این امور بسیار واضح و روشن بود و هدف آن، افزایش تعداد پروژه‌های مجموعه به منظور افزایش حجم و محبوبیت بیشتر بود. با پیشنهاد پاداش برای برخی امور یا تسهیم اطلاعات پروژه، از دوام خود در معاملات اطمینان حاصل می‌کردند و از طریق بازاریابی ، انتظارات خود را برآورده می‌کردند.
با وجود این‌ها، از دوره‌ی Airdrops مدت‌ها می‌گذرد، زیرا اعتماد کاربران در مورد بسیاری از رمزگشایی‌ها و نشانه‌ها از بین رفته است و در حال حاضر بیشتر در فعالیت‌های تولیدی مشغول به کار شده‌اند. با این حال، هنوز برخی از پروژه هایAirdrops مانند Trakx، TRON، Traval، Thorchain و غیره، به موفقیت‌های مختلفی دست پیدا می‌کرده‌اند.
می‌توان تصور کرد که ICO به عنوان یک اصطلاح از بین رفته باشد، زیرا این روزها به‌طور مداوم با پدیده‌های مدرنی جایگزین می‌شود. از آن هنگام که بلا استفاده بودن رمزگشایی‌ها و نشانه‌ها اثبات شد، پروژه‌هایی که به دنبال جذب منابع مالی بودند شروع به تغییر نام کمپین‌های خود به STOs، جمع‌آوردندگان سرمایه و افزایش دهنده‌گان سرمایه و غیره کردند. یکی از ICOs که تا سال 2019 توانست موفقیت خود را حفظ کند، Carnalife است که با مایکروسافت، Stackr و Quasa همکاری می کند و تلاش می کند که سیستم بلاک‌چین را در صنعت کشتیرانی اجرا کند.
آیا استخراج هنوز ارزشمند است؟
این سوال بزرگی است که ذهن بسیاری از علاقه‌مندان به کریپتو را مشغول کرده‌است. این درست است که سود استخراج در این روزها در حال کاهش است و این روند در حال ادامه است. سودآوری استخراج بیت‌کوین در سال 2016 تا 2017 در کل 50% بوده است. این در حالی است که اجاره، هزینه برق و تعمیر و نگهداری تجهیزات، با توجه به شرایط فعلی بازار تغییر می‌کند و در سال 2018 بسیاری از استخراج‌گران انتظار بازگشت سود 30% را دارند. امروزه 85% مخارج استخراج شامل هزینه برق مصرفی است. Dmitry Shuvaev، مدیر توسعه BitCluster برای مدل استخراج Asic Antiker S9 حداکثر بازده سود 3963 روبل در ماه را پیش‌بینی کرده است. با پرداخت متوسط هزینه برق که 3.5 روبل / کیلووات ساعت است و تمامی هزینه‌های جانبی مانند تعمیر و نگهداری و همچنین نرخ نوسانات معاملات، استخراج‌کننده امید به حداکثر سود ماهیانه بین 490 تا 600 روبل را دارد. در شرایطی که هزینه‌های برق مصرفی در حدود 3.5 روبل / کیلووات ساعت شناور باشد، هنوز هم سود دهی استخراج غیر قابل انکار است. نقطه شکست استخراج بیت‌کوین در قیمت 2،989 دلار در هر سکه میزان سطح کنونی نرخ کاهشی را نشان می‌دهد. چیزهایی با استاندارد Ether تنها 39 دلار است.
اگر نرخ معاملات به پایین تر از مقادیر ارزش مشخص برسد، استخراج هر یک از دو نوع کریپتو سوددهی نخواهد داشت و استخراج‌کنندگان مجبور به خاموش کردن دستگاه های خود را خواهند شد. اما این به معنای کنار گذاشتن یک‌باره تجهیزات استخراج نیست، زیرا امکان بازگشت بازار به مرحله سوددهی وجود دارد. همچنین، احتمال سقوط قیمت‌ها هم هست که می‌تواند هزاران استخراج‌گر را مجبور به خاموش کردن سیستم‌های خود کند و این امر پیچیدگی استخراج را کاهش می‌دهد، بنابراین اطمینان سود بیشتر شرایط پاداش محور را به همراه خواهد داشت. تغییر به فرمت masternode و ذخیره سازی بخشی از استخراج می‌تواند جایگزین دیگری باشد، بنابراین اطمینان حاصل می‌کنید که این تجهیزات همچنان به کار خود ادامه خواهند داد و همچنان بازدهی قابل قبولی دارند.
حقیقتا در بازار فعلی، انتخاب هایی که شرکت کنندگان در بازار کاریپتو با آن مواجه هستند، بسیار دشوار است؛ همانطور که یک بار دیگر بسیاری از ICO bacchanalia به صفحات تاریخ پیوسته‌اند. با این حال، امکانات زیادی در بازار فراهم است که البته یکی از آن‌ها صبوری کردن است.
