راهنمای فارکس برای سرمایه گذاری در دارایی های امن

دارایی امن یک نماد معاملاتی است که تغییرات ثابتی را بدون توجه به اوضاع اقتصادی کلان و ژئوپولتیک خواهد داشت که در نتیجه ی آن افت و یا افزایش قیمت را تجربه نخواهد کرد به همین دلیل در بحران اقتصادی، سرمایه گذاری روی این دارایی مورد توجه معامله گران فارکس قرار می گیرد.
از آنجا که تغییرات در فارکس باعث کسب سود می شود، ممکن است این سوال برای شما ایجاد شود که چگونه انجام معاملات با نمادهای با ثبات می تواند برای معامله گر سود به همراه داشته باشد؟

در این مقاله جواب سوال خود را می یابید.

دارایی های امن دارای شرایط زیر هستند:

• این دارایی ها در نوسانات کلی بازار دارای ثبات قیمت هستند. شرایط و تغییرات ناگهانی بازار نباید تاثیر خاصی روی این دارایی ها بگذارند. به همین دلیل در چنین شرایطی سرمایه گذارانی که به صورت کلان معامله می کنند، روی این دارایی ها سرمایه گذاری می کنند تا در صورت بی ثباتی های به وجود آمده نسبت به سرمایه گذاری خود آسوده خاطر باشند.  
• مقاومت در برابر تورم. هرچه میزان بازده شما بیشتر باشد، ریسک هم بیشتر است. به همین دلیل دارایی های امن بازده بالایی ندارند اما حداقل پس از تورم رشد قیمت خواهند داشت. 

• تغییرات قیمت، کمترین تاثیر را روی آنها می گذارد. به همین دلیل چنین دارایی هایی کمترین نوسان و بیشترین نقدینگی را خواهند داشت. 

گاهی اوقات نماد هایی که در اثر کاهش ارزش نمادهای دیگر دچار رشد می شوند با نماد های امن اشتباه گرفته می شوند. به عنوان مثال، گاز طبیعی، نقطه امنی برای نفت نیست زیرا گاز طبیعی دارای المان های تاثیر گذار مخصوص به خود است و همبستگی و ارتباط آن با نفت ضعیف است. به همین دلیل باید همزمانی افت قیمت نفت و رشد ارزش گاز را که گاها رخ میدهد را تصادفی دانست. 

معمولاً یک دارایی امن به اقتصاد جهانی و شرایط ژئوپولتیک وابسته نیست اما باید از نقدینگی بالایی برخوردار باشد. البته که هیچ گاه شرایط ایده آل وجود ندارد اما دارایی هایی هستند که بیشتر از نمادهای با عملکرد بالا از این ویژگی ها برخوردار هستند. 

یک معامله گر دو انتخاب دارد: می تواند به پلتفرم معاملاتی خود نمادی با اصلاح منفی را اضافه کند ( اگر ارزش نمادی کاهش یابد، ارزش دیگری افزایش می یابد) و یا می تواند دارایی امنی را خریداری کند. توجه کنید که آپشن دوم قابل اعتماد تر است زیرا انتخاب اول همیشه به درستی کار نمی کند. 

طلا

طلا یک دارایی امن کلاسیک در زمان بروز مشکلات اقتصادی است. می توان گفت که کمبود منابع  و تقاضای صنعت از اصلی ترین عواملی است که ثبات قیمت طلا را تضمین می کند. پیش از سال 2008 ، رشد قیمت معاملات فیوچرز طلا این پیش فرض را بوجود آورد که این دارایی در مقایسه با ارزها ، سهام و سایر کالاها از قابل اعتمادترین دارایی ها است که البته این کلیشه در بحران سال 2008 نابود شد. 

در بحران اقتصادی سال های 2008 تا 2009، طلا نیز ارزش خود را از دست داد و حتی با به اوج رسیدن ارزش آن در سال 2012 سرمایه گذاران به آن به عنوان یک دارایی برای سرمایه گذاری بلند مدت نگاه نمی کردند. زمانی که بازارهای سهام توانستند تا سطح قبل از بحران اقتصادی خود را بازیابی کنند، طلا ارزش خود را از دست داد. 

اگر بخواهید طلا را به عنوان یک دارایی امن در نظر بگیرید، بهتر است با مشاهده روند آن در موقعیت هایی مانند مثال بالا در تصمیم خود بازنگری کنید.
می توانید این فلز گرانبها را تنها در مدت زمان کوتاه بحران اقتصادی به عنوان یک دارایی امن در نظر بگیرید. 

توجه داشته باشید که در شرایط عادی، معامله گر می تواند سرمایه خود را از بازاری به بازاری دیگر منتقل کند اما در زمان بحران اقتصادی، سرمایه گذاران تمام سرمایه خود را از تمام بازارها خارج می کنند. همان طور که در بالا اشاره کرده ایم، طلا به عنوان سرمایه ای است که در شرایط بحران اقتصادی هم دچار افت و کاهش ارزش می شود به همین دلیل نمی توان در طولانی مدت به آن به عنوان دارایی امن اعتماد کرد. 

یکی دیگر از مشکلات موجود در سرمایه گذاری با طلا، شکل آن است. به نظر می رسد که درست ترین کار، سرمایه گذاری نکردن در فرم فیزیکی طلا باشد، در این حالت میزان مارجین به 20 -30% می رسد ( به دلیل اکسید شدن آلیاژ طلا) . برای خرید معاملات آتی طلا (از چند هزار دلار) به پول نسبتاً زیادی نیاز خواهید داشت. یکی دیگر از مشکلات مربوط به سرمایه گذاری طلا، مالیات های مربوط به آن است.

رفتارهای حمایتی

رفتارهای حمایتی جزو مواردی هستند که قیمت آنها نسبتاً پایدار است و در برابر روند نزولی پاسخ خاصی نمی دهند. این فاکتور خیلی مورد توجه معامله گران اسپکولاتیو نیست زیرا نمی توانند شاهد افزایش ناگهانی در ترند صعودی باشند. 

این موارد دارای مشخصات زیر هستند:

• بدون توجه به شرایط جهانی، همیشه تقاضا برای دارایی چنین شرکت هایی وجود دارد.
• محصولات آنها از اهمیت استراتژیک برخوردار هستند.
•  شرکت هایی که عملکرد مالی بسیار خوبی ندارند اما از پشتیبانی دولت برخوردار هستند.

در طول رشد اقتصادی، سرمایه گذاران معمولاً به  شرکت های کشورهای توسعه یافته ای توجه می کنند که سهام آنها در بحران اقتصادی به سرعت افت پیدا کرده است.  بنابراین دارایی های امن، سهام شرکت های بازار نوظهور است .
از جمله صنعت های امیدوار کننده در این زمینه می توان به صنعت معدن ( فلزات کمیاب ، الماس) و تولید برق و شرکت های نوظهور در روسیه اشاره کرد. 

همان طور که در بالا اشاره کردیم، صنایع گاز و نفت جزو دارایی های ایمن نیستند. بعد از شکست روند مشارکت ها در سال 2009، سهام بسیاری از شرکت ها نتوانستند به سطح قبل از بحران خود باز گردند. اما این بحران، نتوانست نقش تاثیر گذاری روی شرکت های ایمن داشته باشد به گونه ای که ختی بعد از بحران ، سرمایه گذاری در این شرکت ها با موفقیت بیشتری همراه بوده است. 

در کشورهای پیشرفته عملکردهای متفاوتی در جریان است به گونه ای که  حتی در شرایط بحرانی هم ، مردم عادی به خرید مواد غذایی ادامه می دهند و افراد ثروتمند دست از رفتار تجمل گرایانه خود بر نمی دارند. هنگامی که اکثر سهام ها در سال های 2009-2008 روندی نزولی را طی می کردند ، ارزش سهام مک دونالد  پس از افتی کوچک ،افزایش پیدا کرد. اتفاقی که برای سهام مک دونالد افتاد شبیه به اتفاقاتی بود که برای کمپانی های بر پایه تکنولوژی افتاد، به گونه ای که سهام آن تا پایان سال 2018 با کاهش ارزش روبرو نشد. 

برای مثال سهام شرکت اپل، بعد از عبور از بحران 2008، در انتهای سال 2018 با افت جدی مواجه شد. همچنین، اسناد IBM در سال 2008 بیش از 30 درصد کاهش یافت اما تسکو و والمارت به عنوان نمایندگان بخش خرده فروشی، عملکردی مشابه با مک دونالد داشته اند و بعدها سهام این شرکت ها با افت شدیدی رو به رو شدند به همین دلیل می توان نتیجه گرفت که سهام بخش های مصرفی و غذایی امن تر از شرکت های بخش خرده فروش هستند. 

توجه داشته باشید که نمی توان هیچ نوع سرمایه گذاری را بر روی دارایی ها، امن دانست زیرا در شرایط مختلف بازار، رفتارها متفاوت است اما با این حال برخی از سهام ها مانند مک دونالد، تقریبا در اکثر مواقع روند رو به رشدی را طی می کنند. هیچ قانون واحدی در مورد چگونگی شناسایی دارایی امن وجود ندارد. سرمایه گذار بالقوه باید نمودار سهام هر شرکت را مرور کند ، رفتار قیمت ها را در زمان بحران طولانی مدت تحلیل کند و به توصیه های قبلی درباره سرمایه گذاری در کشورهای مختلف، صنایع و ارزش آنها توجه کند. 

به این نکته توجه داشته باشید که دارایی های امن در زمان بحران اقتصادی افت ارزش کمی پیدا می کنند اما ممکن است زمانی که  ارزش بسیاری از دارایی های دیگر افزایش می یابند، دچار افت ارزش شوند.
این منطقی است که اقدامات حفاظتی را فقط برای دوره رکود اقتصادی احتمالی در نظر بگیریم و سپس درباره اقدامات هر شرکت به طور جداگانه تصمیم گیری کنیم. 

سرمایه گذاران تنها در صورتی باید روی سرمایه گذاری در صنایع نفت و گاز تمرکز کنند که اطمینان حاصل کنند این صنایع تحت حمایت دولت هستند.
همچنین نباید از سهام سطح دوم به عنوان دارایی امن استفاده کنید ، زیرا در زمان بحران، سرمایه گذاران سعی می کنند تا از دست آنها خلاص شوند . هر چه سرمایه یک شرکت بیشتر باشد ، احتمال دریافت وجوه دولت از شرکت نیز بیشتر خواهد بود. توجه داشته باشید که شرکت های دارای سرمایه کوچک با خطر بالایی روبرو هستند.

اوراق قرضه دولتی

اوراق قرضه دولتی را اوراق قرضه نیز می نامند که همان اوراق قرضه ایالات متحده ، یا اوراق خزانه است و ریسک تعریف شده در آنها صفر است. به چند نکته مهم زیر توجه کنید:

• اولویت با اوراق قرضه کوتاه مدت (کمتر از 3 سال) است. اسناد بلند مدت بهتر به نوسانات بازار پاسخ می دهند.
• اولویت با مقادیر با نرخ شناور است.
• اولویت با اوراق قرضه دولتی در اقتصادهای توسعه یافته است. اوراق قرضه شهرداری و اوراق مشارکت در حال ظهور نقدینگی کمی دارند.

یکی از ایراداتی که درباره سرمایه گذاری روی اوراق قرضه دولتی وجود دارد سودآوری کم و حرکت نکردن آنها براساس نرخ تورم است. اما در بازارهای با پیشرفت کم، دارایی همراه با بازده بسیار کم است و اوراق قرضه می توانند جایگزینی برای سپرده ها باشند. 

اوراق قرضه جزو دارایی های امن به حساب نمی آیند زیرا  در دوره بحران، احتمال بیشتری برای ورشکستگی شرکت ها به ویژه شرکت های بزرگ وجود دارد.  اگر همچنان می خواهید اوراق قرضه شرکتی را به سبد خرید خود اضافه کنید ، بهتر است قبل از خرید به مواردی مانند رتبه بندی اعتبار ، وجود درآمد ارزی و امکان حمایت دولت از اوراق قرضه مورد نظر، توجه کنید. همچنین می توانید صندوق های اوراق قرضه را به عنوان جایگزینی برای اوراق بدهی فردی، در نظر داشته باشید. 

ارز

دلار آمریکا، یکی از معدود ارزهایی است که به معامله گران برای سرمایه گذاری پیشنهاد می شود. در این میان به دلیل واکنش بیشتر یورو به مشکلات اقتصادی، از آن به عنوان یک دارایی امن یاد نمی شود. در زمان بحران اقتصادی، تقاضا برای فرانک سوییس افزایش می یابد اما توجه داشته باشید که در صورت استفاده از این ارز با مشکلات کوچکی در زمینه نقدینگی مواجه خواهید شد. به عنوان مثال ، سرمایه گذاران در آفریقا ، هند یا روسیه در خرید و فروش سریع این ارز با مشکل رو به رو هستند. 

ارز ژاپن هم در بعضی مواقع به عنوان ارز امن در نظر گرفته می شود. البته می توان گفت که در گذشته این ارز برای سرمایه گذاری به عنوان ارزی ایمن در نظر گرفته می شد اما امروزه تلاش های دولت ژاپن برای مبارزه با شرایط ضد تورم باعث کم شدن ارزش واحد پولی آن شده است بنابراین در چنین شرایط بهتر است روی این ارز سرمایه گذاری نشود. 

سایر دارایی های امن

املاک و مستغلات: بسیاری از تحلیلگران معتقدند که سرمایه گذاری روی املاک و مستغلات در نوع خود امن است اما توجه داشته باشید که چنین تحلیل هایی نسبی است. برای مثال، قبل از دوران رکود، تقاضا برای سرمایه گذاری در املاک کشورهای مدیترانه ای مانند اسپانیا زیاد بود اما در زمان بحران، میزان تقاضا بسیار کاهش پیدا کرد و در نتیجه آن قیمت این املاک هم با افت زیادی رو به رو شد. 

همچنین باید بدانید هزینه خدمات املاک و مستغلات چقدر است ( همیشه اجاره این املاک هزینه ها را پوشش نمی دهد) بنابراین همان طور که می بینید، سرمایه گذاری املاک روش امن و مطمئنی به حساب نمی آید. 

صندوق های سرمایه گذاری و ETF: این دارایی ها می توانند نوعی دارایی امن به حساب بایند که غالباً متنوع هستند. اما بهتر است بدانید که در شرایط بحران عملکرد ضعیفی داشته و مانند دارایی های دیگر با افت قیمت رو به ور می شوند. یک سرمایه گذار می تواند پرتفولیویی متعادل را براساس این دارایی ها داشته باشد اما مانند پرتفولیوهای دیگر در معرض خطای مدیریت سرمایه گذاری قرار دارد. 

سپرده گذاری: سپرده گذاری ها از جمله دارایی های امن برای سرمایه گذاری هستند زیرا سیستم های بانکی توسط دولت و بانک مرکزی پشتیبانی می شود ، بنابراین احتمال ورشکستگی یک بانک بزرگ ، حتی در مواقع بحرانی ، بسیار ناچیز است (اگرچه موارد استثنایی نیز وجود دارد). همچنین وجود خدمات بیمه ای در شرایط بحرانی می تواند تمام یا بخشی از خسارات مربوط به سپرده گذاری را جبران کند.