داراییهای امن جزو نمادهای معاملاتی یا کالاهایی هستند که سرمایهگذاران فارکس در شرایط متغیر و پرنوسان به آنها روی میآورند.
میتوان داراییهای امن را به عنوان پناهگاهی در شرایطی که سایر داراییهای پرریسکتر مستعد سقوط شدید قیمت یا کاهش ارزش هستند، جایگزین کرد.
ممکن است در این شرایط ارزش داراییهای امن افزایش یابد، اما به طور کلی، هدف سرمایهگذاران برای خرید آنها افزایش سود نیست بلکه میخواهند ارزش پول خود را در مقابل نوسانات حفظ کنند.
تمایل به سرمایهگذاری با داراییهای امن در اصطلاح Risk-On و Risk-Off نام دارد:
- زمانی که سرمایه گذاران در حالت Risk-On هستند، برای دستیابی به بازده بیشتر،از داراییهای با ریسک بالاتر نگهداری میکنند.
- زمانی که ذهنیت سرمایهگذاران به Risk-Off تغییر میکند، تمایل دارند به جای نگهداری داراییهای پرریسک، از سرمایه خود محافظت کنند.
دلار آمریکا
این ارز به عنوان ارز ذخیره دنیا بعد از جنگ جهانی اول در نظر گرفته میشود و به دلیل نقدینگی بالای خود به عنوان ارز پایه برای قیمت گذاریها در بازار فارکس در نظر گرفته میشود.
دلار در جفت ارزهای اصلی به عنوان ارز پایه و یا ارز متقابل در نظر گرفته میشود که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- دلار استرالیا در مقابل دلار آمریکا AUD/USD (دلار آمریکا به عنوان ارز متقابل)
- دلار آمریکا در مقابل دلار کانادا USD/CAD (دلار آمریکا به عنوان ارز پایه)
جفت ارزهایی که شامل دلار آمریکا نباشند، مانند (EUR/JPY) به عنوان جفت ارزهای کراس شناخته می شوند.
باید گفت که دلار به عنوان قدرتمندترین ارز جهان شناخته میشود و به دلیل استفاده از آن به عنوان ارز ذخیره و اعتبار اوراق قرضه آن، تاثیر زیادی از اخبار منفی نمیپذیرد.
به دلیل ویژگیهای این ارز، معاملهگران آن را به عنوان دارایی امن برای سرمایهگذاریهای خود در نظر میگیرند.
اوراق قرضه آلمان/ خزانه داری ایالات متحده
ناشران اوراق قرضه با قرض گرفتن سرمایه سرمایهگذاران به آنها وعده پرداخت کوپن یا بهره سالانه در طول عمر اوراق و بازپرداخت کامل وام تا پایان عمر اوراق میدهند.
اوراق قرضه بر اساس عوامل مختلفی رتبهبندی و قیمتگذاری میشوند، اما یکی از مهمترین آنها اعتبار وام گیرنده است.
اقتصادهای توسعهیافته بهعنوان معتبرترین وامگیرندگان در نظر گرفته میشوند و آنهایی که بهترین اقتصاد را دارند، بالاترین رتبه را در میان این کشورها دارند.
در این میان، ایالات متحده و آلمان از جمله اقتصادهای قدرتمند جهان هستند.
به همین دلیل، سرمایهگذاران مشتاق هستند که اوراق قرضه آنها را در اختیار خود داشته باشند.
در واقع، تا جولای 2017، سرمایه گذاران از داشتن اوراق قرضه دولتی آلمان با بازدهی منفی خوشحال بودند.
به عبارت دیگر، سرمایهگذاران بهجای دریافت پاداش به دلیل مالکیت این داراییها، برای داشتن آنها پول پرداخت میکردند.
طلا و سایر فلزات گرانبها
طلا و نقره از جمله داراییهایی هستند که به دلیل شکل ظاهری و ارزش خود از قدیم تا کنون مورد توجه سرمایهگذاران بودهاند.
به همین دلیل، اولین پول پادشاهی مدیترانه نیز از جنس این فلزات و با نام لیدیا ضرب شد.
به رسمیت شناختن طلا و نقره به عنوان کالاهای مبادلهای باعث شد که این دو فلز در سیستم مالی جهانی جایگاه ویژهای پیدا کنند.
در اوایل دهه 1970 بود که ایالات متحده ارتباط بین دلار و قیمت طلا را از بین برد.
در نتیجه این کار، کم کم طلا به عنوان یک دارایی ارزشمند جهت حفظ سرمایه معاملهگران در برابر ناملایمات بازار در نظر گرفته شد.
در سال 1981، تورم آمریکا به 14٪ رسید و نرخ بهره 20٪ شد.
از آنجایی که تورم ارزش پول را تضعیف کرد، سرمایه گذاران برای محافظت از سرمایه خود به خرید طلا و نقره روی آوردند.
اگرچه طی دهه گذشته دلار آمریکا تورمی را تجربه نکرده است اما این دو فلز همچنان به عنوان داراییهای امن در نظر سرمایهگذاران هستند.
برخی از سرمایهگذاران درباره سرمایهگذاری با ارزهای فیات همچنان محتاط هستند اما در این بین طلا همچنان توانسته است جایگاه خود را به خوبی حفظ کند.
فرانک سوئیس و ین ژاپن
این دو ارز به دلایل مختلفی به عنوان داراییهای امن کلاسیک شناخته میشوند.
بی طرفی سیاسی سوئیس، اقتصاد قوی، بانکداری توسعه یافته، مدت هاست که این کشورها را عنوان مقصد امن سرمایهگذاری تبدیل کرده است.
پس از ظهور یورو، سوئیس به سرمایهگذاران پیشنهاد سرمایهگذاری با ارز اروپایی ( به غیر از یورو) را داد.
در واقع، در اوج بحران یورو در سال 2011، سرمایهگذاریهای زیادی با فرانک سوئیس (CHF) انجام شد.
در ادامه آن بانک ملی سوئیس یک ارز پگ ( currency peg) را در مقابل یورو معرفی کرد و ارز داخلی خود را تضعیف کرد.
در سال 2014، SNB نرخ بهره را منفی اعلام کرد تا معاملهگران از نگهداری فرانک منصرف شوند.
در 15 ژانویه 2015، بانک مرکزی یورو پگ خود را کنار گذاشت و به فرانک اجازه داد تا سطح خود را در برابر ارز واحد پیدا کند.
اقتصاد، سیستم دولتی و ظرفیت صنعتی ژاپن نیز مانند آلمان پس از جنگ جهانی دوم با استقرار طرح ماکارتور بازسازی شد.
در این صورت ژاپن توانست بعد از دو دهه تلاش، اقتصاد خود را هم سطح با اقتصاد غربی قرار دهد و در این میان، بانک ژاپن با نظارت بر این رشد توانست به بانک قدرتمندی تبدیل شود.
با ظهور بازار فارکس در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 80، ین به عنوان یک ارز اصلی با نقدینگی بالا شناخته شد و همچنان باقی ماند.
ین ژاپن تقریباً 22٪از گردش مالی روزانه بازار فارکس را به خود اختصاص داده است به گونهای که توانسته است جایگاه خود را به عنوان یک دارایی امن در بین سرمایهگذاران باز کند.
در پایان باید بگوییم که با گسترش بحثها درباره معاملات و تعرفههای موجود، اغلب معاملهگران همچنان سعی میکنند در زمان نوسانات بازار از داراییهای امن برای سرمایهگذاری استفاده کنند.
در این شرایط شاهد تقویت ین، فروش شاخصهای سهام و خروج پول از بازارهای نوظهور خواهیم بود.